Sunday, 28 February 2016

ती म्हणाली. .
तू मला इतका कसा
ओळखतोस,
कितीदा भेटलास
मला की, 
माझ्यासाठीच जगतोस. .
आपण एकत्र घालवलेले
क्षण,
किती थोड़े
होते,
तरी का रात्रं-दिवस
तुला
माझीच
'आठवण' येते. .
नीट पहिलेहि
नसशील,
तू मला
डोळे
भरून,
तरी मी छळते
तुला का, रोज
स्वप्नी
येऊन.?
हे असं होण शक्य
तरी कसं आहे,
नक्की
माहित नाही,
पण माझीही
गत
तीच आहे. .
मी म्हणालो. . अगं वेडे,
क्षण एकच
पुरे होता,
जो तुझ्यामुळे
मी जगलो. .
अन् कुणी सांगितलं
क्षण ते दोघांचे
थोड़े होते,
तुझ्या आठवणीने
दिवस उगवतो,
आठवणीनेच
रात्र होते. .
येता जाता
उठता बसता,
क्षण न क्षण
मी तुझाच असतो,
तुझ्या सवे गं
सखये मी, नित्य नवा
असा जगतो. .
तुला दु:ख
होतं
तिथे अन्,
आसवे मी
गाळतो,
तुला लगते
ठेच
तिथे अन् पाय
माझा रक्ताळतो. .
तुला वाटेल का बरे हा
नित्य
माझ्यासाठी झुरतो,
मी म्हणेन
अगं वेडे,
मी तुझ्यावर
प्रेम
करतो. .!¡
Mr.aLone

No comments:

Post a Comment